Considerations To Know About wiersz o morzu
Considerations To Know About wiersz o morzu
Blog Article
Korzystanie z naszego serwisu bez zmiany ustawień oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Bez tych plików serwis nie będzie działał poprawnie. W każdej chwili, w programie służącym do obsługi internetu, można zmienić ustawienia dotyczące cookies.
Słynna elegia Walta Whitmana dla zamordowanego prezydenta Abrahama Lincolna (1865) zawiera całą swoją żałobę w metaforach marynarzy i żaglowców – Lincoln jest kapitanem, Stany Zjednoczone Ameryki są jego statkiem, a jej straszna podróż to właśnie zakończona wojna domowa w „O Kapitanie! Mój kapitan!" To niezwykle konwencjonalny wiersz dla Whitmana.
„Jeszcze po świecie starożytnym słynne/ Były te wody i lądy bursztynne!/ Ku nim to Fenik biegał w bród daleki,/ Ku nim Słowianin korabli czeredą/ Pływał — i kupię składał pod Wenedą”. Wincenty Pol, „Bałtyk”
Emily Dickinson , uważana za jedną z najwybitniejszych poetek amerykańskich XIX wieku, za życia nie opublikowała swojego dzieła.
Stała się znana publiczności dopiero po śmierci samotnika w 1886 roku. Jej poezja jest zazwyczaj krótka i pełna metafor. Tutaj używa morza jako metafory wieczności.
Tennyson napisał własną elegię, a Robert Louis Stevenson napisał własne epitafium w „Requiem” (1887), którego wersety zostały później zacytowane przez AE Housmana w jego własnym poemacie pamiątkowym dla Stevensona „RLS”. Te słynne wersy są znane wielu i często zacytowany.
„O morze! Jakże często zda mi się, że łowię/ Uchem szum twych ogromnych wód i w tej muzyce/ Słyszę mistycznych epok głuche tajemnice…”. Kazimierz Przerwa-Tetmajer, „Morze”
Pogoda bywa kapryśna, narzekamy na ceny, ale i tak wielu z nas każdego roku z radością odwiedza Bałtyk w sezonie letnim. To dobry second, by spojrzeć na niego przez pryzmat słowa pisanego. Zapraszam więc na cytaty o morzu!
Oczywiście odwiedzamy też inne morza, zachwycamy się nimi, ale do naszego wszyscy mamy chyba sentyment.
przez Odchodzisz ode mnie jak lato. I powracasz do mnie jak lato. Wjeżdżasz nagle na rynek (Opel Raiły 1900 o mocy 102 KM) Ostatni raz ty.
przez Jeszcze po świecie starożytnym słynne Były te wody i lądy wiersz o morzu bursztynne! Ku nim to Fenik biegał w bród daleki, Ku nim Słowianin korabli czeredą Pływał — i kupię składał pod Wenedą.
Tagi #Dzień Morza #podlascy poeci #podlaska poezja współczesna #podlaski senior #twórczość #wiersze
Przechowywanie lub dostęp techniczny jest wymagany do tworzenia profili użytkowników w celu wysyłania reklam lub śledzenia użytkownika na stronie internetowej lub na kilku stronach internetowych w podobnych celach marketingowych.
Aby zapewnić jak najlepsze wrażenia, korzystamy z technologii, takich jak pliki cookie, do przechowywania i/lub uzyskiwania dostępu do informacji o urządzeniu.